Jezus Christus: verschil tussen versies
k (Hernoemen sjabloon) |
k |
||
| Regel 4: | Regel 4: | ||
== Geschiedenis == | == Geschiedenis == | ||
| − | Historici zijn het erover eens dat Jezus Christus negen maanden na de [[Annunciatie]] | + | Historici zijn het erover eens dat Jezus Christus negen maanden na de [[Annunciatie]] aan Mariam<ref>Mariam, de Maagd [[Theotokos]], was de dochter van [[Joachim en Anna]], die afstammelingen waren van Koning [[David]].</ref> in Bethlehem werd geboren<ref>De Geboorte van Christus wordt gevierd door de Oosters-Orthodoxe kerk op [[25 december]] (Nieuwe Kalender) en [[7 januari]] (Oude Kalender).</ref>. Zijn geboorte is gedateerd tussen 749 en 754 vanaf de oprichting van de stad Rome<ref>De aanvaarde chronologie AD (Anno Domini) begint vanaf het jaar 754, vanaf de oprichting van Rome.</ref>. |
Wat bekend is over de gebeurtenissen in het leven van Jezus Christus, wonderen en gesprekken zijn opgeschreven in de vier boeken van het [[Evangelië]]<ref>De vier Evangelisten [[Apostel Mattheus|Mattheus]], [[Apostel Marcus|Marcus]], [[Apostel Lukas|Lukas]] en [[Apostel Johannes|Johannes]].</ref>. | Wat bekend is over de gebeurtenissen in het leven van Jezus Christus, wonderen en gesprekken zijn opgeschreven in de vier boeken van het [[Evangelië]]<ref>De vier Evangelisten [[Apostel Mattheus|Mattheus]], [[Apostel Marcus|Marcus]], [[Apostel Lukas|Lukas]] en [[Apostel Johannes|Johannes]].</ref>. | ||
Versie van 3 jul 2018 om 15:40
Onze Heer, God en Verlosser Jezus Christus is de vleesgeworden Tweede Persoon van de Heilige Drieheid, de eniggeboren Zoon van God, volledig God en volledig mens, geboren uit de Maagd Maria en geboren vóór alle eeuwen van God de Vader.
Inhoud
Geschiedenis
Historici zijn het erover eens dat Jezus Christus negen maanden na de Annunciatie aan Mariam[1] in Bethlehem werd geboren[2]. Zijn geboorte is gedateerd tussen 749 en 754 vanaf de oprichting van de stad Rome[3].
Wat bekend is over de gebeurtenissen in het leven van Jezus Christus, wonderen en gesprekken zijn opgeschreven in de vier boeken van het Evangelië[4].
De belangrijkste gebeurtenissen worden liturgisch gevierd door de Orthodoxe kerk als Grote Feesten in het Liturgische jaar:
- De Geboorte van Jezus Christus
- De Presentatie van Onze Heer in de tempel
- De Theophany (Driekoningen)
- De Transfiguratie
- De Heilige Week
- De Opstanding
- Pasen (Pascha)
- De Hemelvaart
De vele namen van Jezus Christus
De vele verwijzingen of titels van Jezus Christus komen voornamelijk uit de Bijbel.
Jezus Christus
- "Jezus" is een transliteratie, voorkomend in een aantal talen en gebaseerd op de Latijnse Iesus, van de Griekse Ιησους (Iēsoûs), zelf een Hellenisering van het Hebreeuwse עשוהי “Yehoshua” of Hebreeuws-Aramese עושי “Yeshua”, (Joshua) , wat betekent "de Heer redt".
- "Christus" is Zijn titel afgeleid van de Griekse Χριστος (Christós), wat de "Gezalfde" betekent, een vertaling van de Hebreeuwse afgeleide Mashiach ("Messias").[5]
Het Woord (de Logos) van God
Het vierde Evangelie van Johannes[6] begint met een hymne van openbaring waarin Christus wordt geïdentificeerd als de goddelijke Logos, of Woord, die het universum en de goddelijke natuur van Jezus Christus vormde[7]:
- "In het begin was het Woord en het woord was bij God en het Woord was God. Dit was in het begin bij God. Alles is door Hem geworden en zonder Hem is niets geworden van wat geworden is. In Hem was leven, en dat leven was het licht der mensen. En het licht schijnt in de duisternis maar de duisternis nam het niet aan."
- "Het ware Licht, dat iedere mens verlicht, kwam in de wereld. Hij was in de wereld; de wereld was door Hem geworden, en toch erkende de wereld Hem niet. Hij kwam in het zijne, maar de zijnen aanvaardden Hem niet. Aan allen echter die Hem wèl aanvaardden, aan hen die in zijn Naam geloven, gaf Hij het vermogen om kinderen van God te worden; Zij zijn niet uit bloed noch uit begeerte van het vlees of de wil van een man, maar uit God geboren. Het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond. Wij hebben Zijn heerlijkheid aanschouwd, zulk een heerlijkheid als de Eniggeborene van de Vader ontvangt, vol genade en waarheid."
De eniggeboren Zoon
Als de "eeuwige" hypostase [persoon], was de Vader toch altijd met Zijn goddelijke Woord en Geest, die zelf ook concrete en onderscheiden bestaanswijzen waren binnen de goddelijke essentie. Vader zijn impliceerde onvermijdelijk een schisma met Zijn Zoon en Geest, zonder wie vaderschap ondenkbaar zou zijn. Dat wil zeggen dat de Vader nooit als alleen in zijn goddelijkheid kan worden gezien, omdat dit zou impliceren dat Hij niet altijd 'vader' was, maar zo werd, welk onaanvaardbaar zou zijn in de Oosters-Orthodoxe traditie. En zo was er nooit een tijd dat God zonder Zijn Woord en Geest was. St Irenaeus (130-202AD) heeft opgemerkt dat wanneer God in de wereld handelt, Hij dat altijd doet door middel van Zijn Woord en Geest, die Hij de 'twee handen van God' noemde. Dienovereenkomstig is de leer van de Kerk over de Zoon van God dat Hij voor alle eeuwen van de Vader geboren is en niet in de tijd is geschapen zoals alle andere geschapen wezens van de wereld. Als verwekt door de Vader [tovn ejk tou 'Patrov' gennhqevnta prov pavnKtwn tw'n aijwvnwn] - zoals wordt gezegd in de Niceense - Constantinopolitaanse geloofsovertuiging - betekend eenvoudigweg dat de Zoon van God dezelfde essentie deeld als God de Vader en dat Hij ' licht van licht, waarachtige God uit waarachtige God.' was. Deze eeuwige Zoon van God identificeerden zij met Jezus, die zij onderwezen als God-geïncarneerd en geboren uit de Maagd Maria.
Om de Ariaanse controverse in de vierde eeuw te bestrijden, die beweerde dat de Zoon van God een schepsel was - hoewel een hoogst verhevene - geboren in de tijd, onderwezen de vaders van de Kerk dat Jezus, als de Zoon van God, één in wezen was met de Vader [oJmoouvsion tw '/ Patriv]. Door te onderwijzen dat de Zoon van God één in wezen was met de Vader, weerlegde de Kerk niet alleen de beroemde Ariaanse slogan die beweerde dat "er een tijd was dat Hij [di de Zoon van God] dat niet was", maar maakte ook duidelijk dat het 'zijn' [oujsiva] van de Zoon in relatie tot Zijn Vader identiek is, één en dezelfde; en dus volledig 'anders' dan dat van de aard van de wereld. Integendeel, het 'wezen' van de Zoon behoorde tot dezelfde essentie van God, terwijl die van de wereld behoorde tot de wil van God en werd geschapen. Als de eeuwige Zoon van God was Jezus Christus goddelijk met precies dezelfde goddelijkheid als God de Vader, maar als een geborene op aarde van de maagd Maria in Bethlehem, was Hij ook volledig mens. Omdat Hij dezelfde essentie is met de Vader, de eniggeboren Zoon van God, heeft de man Jezus van Nazareth niet alleen de Vader geopenbaard: "Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand komt tot de Vader dan door mij" ( Joh. 14: 6) - maar was Hij ook de redder van de wereld. Omdat Hij volledig menselijk was, identificeerde Jezus Christus zich volledig met de menselijke conditie - behalve natuurlijk de zonde - en daarom bracht Hij hen terug naar God, en verenigde Hij hen met God. En zo leert de Kerk dat in de theantropische persoon van Jezus Christus de gelovigen van de Kerk niet alleen God 'zien', maar ook door Hem gered worden.[8]
Christus de Bruidegom
- Zie hoofdartikel: Christus de Bruidegom
De Messias
Jezus Christus is de Messias geprofeteerd door de Joodse profeten van het Oude Testament (Heilige Schriften. Vooral het Evangelie van Mattheüs richt zich op de vervulling van de profetie door Jezus, voornamelijk omdat het voor een Joods publiek was geschreven.
Immanuel / Emmanuel
Emmanuel (Gr. Εμμανουηλ [9] ) is de beschrijvende naam van Onze Heer en Verlosser en betekent "God met ons".[10]
- "Zie, de maagd zal zwanger worden en een zoon ter wereld brengen en men zal Hem de naam Immanuël geven. Dat is in vertaling: God met ons." (Mattheüs 1:23)
- "Daarom geeft de Heer zelf u een teken: Zie de jonge vrouw is zwanger, en zal een zoon ter wereld brengen, en gij zult hem de naam Immanuël geven." (Jesaja 7:14; KJV)
Orientaalse Orthodoxie
Tussen 325 en 681 hebben Christenen hun theologische visie op de aard van Jezus Christus gevormd door een reeks van zeven Oecumenische Concilies. Deze concilies beschreven Christus als één persoon met een volledig menselijke en een volledig goddelijke natuur, een leer die bekend staat als de Hypostatische Unie en die werd gedefinieerd op het Concilie van Chalcedon.
De Christologische terminologie die op het Concilie van Chalcedon werd gedefinieerd, is het belangrijkste verschil en de reden voor de breuk tussen de Oosters-Orthodoxe kerk en de Orientaalse Orthodoxe kerk, die alleen de eerste drie oecumenische concilies erkent.
Op het eerste Concilie van Nicaea (325) werd Jezus Christus als God "één in wezen" met de Vader verklaard. Op het [[Derde Oecumenische Concilie|Concilie van Efeze (431) werd Jezus Christus uitgeroepen als slechts één persoon, zowel goddelijk als menselijk. Op het Concilie van Chalcedon, bijna twintig jaar na Efeze, werd Jezus Christus uitgeroepen tot twee complete naturen, één menselijk en één goddelijk.
Voetnoten
- ↑ Mariam, de Maagd Theotokos, was de dochter van Joachim en Anna, die afstammelingen waren van Koning David.
- ↑ De Geboorte van Christus wordt gevierd door de Oosters-Orthodoxe kerk op 25 december (Nieuwe Kalender) en 7 januari (Oude Kalender).
- ↑ De aanvaarde chronologie AD (Anno Domini) begint vanaf het jaar 754, vanaf de oprichting van Rome.
- ↑ De vier Evangelisten Mattheus, Marcus, Lukas en Johannes.
- ↑ Een Messias is een koning die aangewezen is door Gods of met Gods goedkeuring.
- ↑ Geschreven door Sint Johannes the Theoloog
- ↑ Johannes 1: [1-5; 9-14]
- ↑ Uittreksel uit "The Mystery of the Holy Trinity" geschreven door Mr. Mr. Philip Kariatlis, Academisch Secretaris en Universitair Docent, het Grieks-Orthodoxe Theologische College van St. Andrew (St Andrew's Grieks Orthodox Theologisch College).
- ↑ Εμμανουηλ ("Emmanuel") zoals gevonden in het Boek van Jesaja 7:14 van het Oude Testament van de Griekse Septuagint, en is het opvallendst te vinden in Matteüs 1:23
- ↑ "God met ons" is afgeleid van de Immanuel (Hebreeuws לאונמע) dat afgeleid is van de Hebreeuwse tekst van het Oude Testament die bestaat uit twee Hebreeuwse woorden: לא (El, wat God betekent) en ונמע (Imanu, betekenis met ons).
Zie ook
Externe links
Iconen
| Dit artikel is onderdeel van de serie Inleiding in het Orthodoxe Christendom |
|
|---|---|
